1. Pojazd jest usuwany z drogi na koszt właściciela w
przypadku:
1) pozostawienia pojazdu w miejscu, gdzie
jest to zabronione i utrudnia ruch lub w inny sposób zagraża bezpieczeństwu;
2) nieokazania przez kierującego dokumentu
stwierdzającego zawarcie umowy obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności
cywilnej posiadacza pojazdu lub stwierdzającego opłacenie składki tego
ubezpieczenia;
3) przekroczenia wymiarów, dopuszczalnej
masy całkowitej lub nacisku osi określonych w przepisach ruchu drogowego.
2. Pojazd może być usunięty z drogi na koszt właściciela,
jeżeli nie ma możliwości zabezpieczenia go w inny sposób, w przypadku gdy:
1) kierowała nim osoba:
a) znajdująca się w stanie nietrzeźwości lub
w stanie po użyciu alkoholu albo środka działającego podobnie do alkoholu,
b) nieposiadająca przy sobie dokumentów
uprawniających do kierowania lub używania pojazdu;
2) jego stan techniczny zagraża
bezpieczeństwu ruchu drogowego, powoduje uszkodzenie drogi albo narusza wymagania
ochrony środowiska.
3. Pojazd może być przemieszczony lub usunięty z drogi, jeżeli
utrudnia prowadzenie akcji ratowniczej.
4. Decyzję o przemieszczeniu lub usunięciu pojazdu z drogi
podejmuje:
1) policjant - w sytuacjach, o których mowa
w ust. 1-3;
2) strażnik gminny (miejski) - w sytuacji, o
której mowa w ust. 1 pkt 1;
3) osoba dowodząca akcją ratowniczą - w
sytuacji, o której mowa w ust. 3.
5. W przypadkach określonych w ust. 1 i 2 pojazd jest usuwany
z drogi przez jednostkę wyznaczoną przez starostę.
6. Usunięty pojazd umieszcza się na wyznaczonym przez starostę
parkingu strzeżonym do czasu uiszczenia opłaty za jego usunięcie i parkowanie.
Wysokość opłat ustala rada powiatu.
7. Wydanie pojazdu następuje po okazaniu dowodu uiszczenia
opłaty, o której mowa w ust. 6.
8. Pojazd może być unieruchomiony przez zastosowanie
urządzenia do blokowania kół w przypadku pozostawienia go w miejscu, gdzie jest
to zabronione, lecz nieutrudniającego ruchu lub niezagrażającego
bezpieczeństwu.
9. Pojazd unieruchamia Policja lub straż gminna (miejska).
10. Pojazd usunięty w trybie określonym w ust. 1 lub 2 i
nieodebrany przez uprawnioną osobę w terminie 6 miesięcy od dnia usunięcia
uznaje się za porzucony z zamiarem wyzbycia się. Pojazd ten przechodzi na rzecz
Skarbu Państwa z mocy ustawy.
11. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, kierując się
zasadą zagwarantowania ochrony prawa własności oraz potrzebą zapewnienia
porządku na drogach publicznych i bezpieczeństwa ruchu drogowego, określi, w
drodze rozporządzenia:
1) tryb oraz warunki współdziałania z
Policją i innymi podmiotami uprawnionymi do podejmowania decyzji o usunięciu
pojazdu jednostek usuwających pojazdy lub prowadzących strzeżone parkingi, o
których mowa w ust. 6;
2) tryb i warunki wydawania pojazdu z
parkingu;
3) tryb postępowania w zakresie przejęcia
pojazdu na rzecz Skarbu Państwa.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz