menu
niedziela, 28 kwietnia 2013
Tak czy Nie?
Odpowiedzi: N, N, T, T, N, N, T, N, T, T, N, N, T, T, N
AKTUALNA BAZA PYTAŃ NA PRAWO JAZDY
OKOŁO 400 PYTAŃ TAK/NIE
i 200 PYTAŃ ABC
LINK
Link 2
Badania techniczne pojazdu
Właściciel pojazdu samochodowego, ciągnika rolniczego, motoroweru
lub przyczepy jest obowiązany przedstawiać go do badania technicznego.
Pierwsze badanie techniczne jest przeprowadzane przed
pierwszą rejestracją. Badaniu temu nie podlega nowy pojazd, na którego typ
zostało wydane świadectwo homologacji lub decyzja zwalniająca z obowiązku
homologacji, z wyjątkiem taksówki osobowej, pojazdu uprzywilejowanego lub
pojazdu odpowiednio przystosowanego lub wyposażonego zgodnie z przepisami o
przewozie drogowym towarów niebezpiecznych.
Okresowe badanie techniczne pojazdu jest przeprowadzane corocznie
Okresowe badanie techniczne samochodu osobowego, samochodu
ciężarowego o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 t,
motocykla lub przyczepy o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5
t przeprowadza się przed upływem 3 lat od dnia pierwszej rejestracji, następnie
przed upływem 2 lat od dnia przeprowadzenia badania, a potem corocznie. Nie
dotyczy to pojazdu przewożącego towary niebezpieczne, taksówki osobowej,
pojazdu samochodowego konstrukcyjnie przeznaczonego do przewozu osób w liczbie
od 5 do 9, wykorzystywanego do zarobkowego transportu drogowego osób, pojazdu
marki "SAM", pojazdu zasilanego gazem, pojazdu uprzywilejowanego oraz
pojazdu używanego do nauki jazdy lub egzaminu państwowego, które podlegają
corocznym badaniom technicznym.
Okresowe badanie techniczne ciągnika rolniczego
przeprowadza się przed upływem 3 lat od dnia pierwszej rejestracji, a następnie
przed upływem każdych kolejnych 2 lat od dnia przeprowadzenia badania.
Przepisy te dotyczą również samochodu osobowego,
samochodu ciężarowego o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5
t, ciągnika rolniczego, motocykla lub przyczepy, zarejestrowanych po raz
pierwszy za granicą. W tym przypadku za dzień pierwszej rejestracji, przyjmuje się dzień pierwszej rejestracji za granicą.
Okresowe badanie techniczne autobusu o liczbie miejsc
powyżej 15 łącznie z miejscem kierowcy przeprowadza się przed upływem roku od
dnia pierwszej rejestracji i następnie co 6 miesięcy.
Motorower, przyczepa lekka i pojazd zabytkowy nie podlegają
okresowym badaniom technicznym.
Dodatkowemu badaniu technicznemu podlega również pojazd:
1) skierowany przez organ kontroli ruchu
drogowego lub starostę w razie uzasadnionego przypuszczenia, że:
a) zagraża bezpieczeństwu ruchu,
b) narusza wymagania ochrony środowiska,
c) uczestniczył w wypadku drogowym, w którym
zostały uszkodzone zasadnicze elementy nośne konstrukcji nadwozia, podwozia lub
ramy
1a) skierowany przez starostę w celu ustalenia
danych pojazdu niezbędnych do jego rejestracji;
2) w którym dokonano zmian konstrukcyjnych
lub wymiany elementów powodujących zmianę danych w dowodzie rejestracyjnym, z
zastrzeżeniem art. 66 ust. 4 pkt 5 i 6, oraz z wyłączeniem montażu instalacji
do zasilania gazem;
3) który ma być używany jako taksówka
osobowa lub bagażowa, pojazd uprzywilejowany, pojazd do nauki jazdy, pojazd do
przeprowadzania egzaminu państwowego lub pojazd odpowiednio przystosowany lub
wyposażony zgodnie z przepisami o przewozie drogowym towarów niebezpiecznych;
4) w którym została dokonana naprawa
wynikająca ze zdarzenia powodującego odpowiedzialność zakładu ubezpieczeń z
tytułu zawartej umowy ubezpieczenia określonego w grupie 3 i 10 działu II
załącznika do ustawy o działalności ubezpieczeniowej na kwotę przekraczającą
2.000 zł;
5) sprowadzony z zagranicy i noszący ślady
uszkodzeń lub którego stan techniczny wskazuje na naruszenie elementów nośnych
konstrukcji pojazdu, mogących stwarzać zagrożenie dla bezpieczeństwa ruchu
drogowego;
Badanie techniczne pojazdu z zamontowanym urządzeniem
technicznym podlegającym dozorowi technicznemu może być przeprowadzone po
przedstawieniu dokumentu wydanego przez organ dozoru technicznego,
stwierdzającego sprawność urządzenia technicznego.
W razie powstania trudności w ustaleniu podstawowych
parametrów pojazdu, badanie techniczne może być przeprowadzone po przedstawieniu
opinii rzeczoznawcy samochodowego.
TERMIN BADANIA
TERMIN BADANIA
Organ dokonujący rejestracji pojazdu wpisuje do dowodu
rejestracyjnego termin badania technicznego pojazdu. Jeżeli pojazd jest zarejestrowany, kolejny termin badania
technicznego wpisuje do dowodu rejestracyjnego uprawniony diagnosta po
stwierdzeniu pozytywnego wyniku badania i po uiszczeniu przez właściciela
pojazdu opłaty ewidencyjnej.
STACJA KONTROLI POJAZDÓW
Badanie techniczne jest przeprowadzane na koszt właściciela
pojazdu, przez:
1) podstawową stację kontroli pojazdów - w
zakresie:
a) okresowego badania technicznego pojazdów o DMC nieprzekraczającej 3,5 t, z zastrzeżeniem li.c
b) dodatkowych badań technicznych w odniesieniu do pojazdów, o których mowa w lit.a
c) badań technicznych przyczep przeznaczonych do łączenia z pojazdami określonymi lit.a, o ile stacja spełnia wymagania w zakresie długości stanowiska kontrolnego
2) okręgową stację kontroli pojazdów - w zakresie
a) okresowego badania technicznego wszystkich pojazdów
b) dodatkowych badań technicznych w odniesieniu do pojazdów, o których mowa w lit.a
Badanie techniczne w zakresie badań co do zgodności z warunkami technicznymi autobusu,
którego dopuszczalna prędkość na autostradzie i drodze ekspresowej wynosi 100
km/h, pojazdu przeznaczonego do przewozu towarów niebezpiecznych, pojazdu
przystosowanego do zasilania gazem, pojazdu zarejestrowanego po raz pierwszy za
granicą (przed rejestracją w kraju), pojazdu zabytkowego, pojazdu marki
"SAM", pojazdu, w którym dokonano zmian konstrukcyjnych lub wymiany
elementów powodujących zmianę danych w dowodzie rejestracyjnym, pojazdu
skierowanego na badania techniczne przez organ kontroli ruchu drogowego lub
starostę, pojazdu sprowadzanego z zagranicy i noszącego ślady uszkodzeń lub
którego stan techniczny wskazuje na naruszenie elementów nośnych konstrukcji
pojazdu, mogących stwarzać zagrożenie dla bezpieczeństwa ruchu drogowego, oraz
pojazdu, dla którego określono wymagania techniczne w przepisach ustawy z dnia
11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
Wyrejestrowanie pojazdu
Pojazd podlega wyrejestrowaniu przez organ właściwy ze względu na
miejsce ostatniej rejestracji pojazdu, na wniosek jego właściciela, w
przypadku:
1) przekazania pojazdu do przedsiębiorcy
prowadzącego stację demontażu lub przedsiębiorcy prowadzącego punkt zbierania
pojazdów, na podstawie zaświadczenia o demontażu pojazdu, o którym mowa w ust.
2 bądź w art. 24 ust. 1 pkt 2 lub art. 33 ust. 3 ustawy z dnia 20 stycznia 2005
r. o recyklingu pojazdów wycofanych z eksploatacji, albo równoważnego dokumentu
wydanego w innym państwie;
2) kradzieży pojazdu, jeżeli jego właściciel
złożył stosowne oświadczenie pod odpowiedzialnością karną za fałszywe zeznania;
3) wywozu pojazdu z kraju, jeżeli pojazd
został zarejestrowany za granicą lub zbyty za granicę;
4) zniszczenia (kasacji) pojazdu za granicą;
5) udokumentowanej trwałej i zupełnej utraty
posiadania pojazdu bez zmiany w zakresie prawa własności;
6) przekazania niekompletnego pojazdu do
przedsiębiorcy prowadzącego stację demontażu lub przedsiębiorcy prowadzącego
punkt zbierania pojazdów, na podstawie zaświadczenia o przyjęciu niekompletnego
pojazdu, o którym mowa w art. 25 ust. 1 lub art. 33 ust. 3 ustawy z dnia 20
stycznia 2005 r. o recyklingu pojazdów wycofanych z eksploatacji, albo
równoważnego dokumentu wydanego w innym państwie.
W przypadku przekazania przedsiębiorcy prowadzącemu stację
demontażu lub przedsiębiorcy prowadzącemu punkt zbierania pojazdów pojazdu
innego niż określony w art. 3 pkt 4 ustawy z dnia 20 stycznia 2005 r. o
recyklingu pojazdów wycofanych z eksploatacji, w celu jego wyrejestrowania,
przedsiębiorca wydaje zaświadczenie o demontażu tego pojazdu, odpowiadające
wymogom określonym dla zaświadczenia, o którym mowa w art. 24 ust. 1 pkt 2 lub
art. 33 ust. 3 tej ustawy.
W przypadku nieprzedłożenia przez właściciela pojazdu
zaświadczenia o demontażu pojazdu, o którym mowa w ust. 2 bądź w art. 24 ust. 1
pkt 2 lub art. 33 ust. 3 ustawy z dnia 20 stycznia 2005 r. o recyklingu
pojazdów wycofanych z eksploatacji, lub zaświadczenia o przyjęciu
niekompletnego pojazdu, o którym mowa w art. 25 ust. 1 lub art. 33 ust. 3 tej
ustawy, albo równoważnego dokumentu wydanego w innym państwie, organ
rejestrujący, po upływie 30 dni od dnia otrzymania zaświadczenia od
przedsiębiorcy prowadzącego stację demontażu, dokonuje wyrejestrowania pojazdu
z urzędu.
Pojazd wyrejestrowany nie podlega powtórnej rejestracji, z
wyjątkiem pojazdu:
1) odzyskanego po kradzieży;
2) zabytkowego;
3) mającego co najmniej 25 lat, którego
model nie jest produkowany od lat 15, uznanego przez rzeczoznawcę samochodowego
za unikatowy lub mający szczególne znaczenie dla udokumentowania historii
motoryzacji;
4) ciągnika i przyczepy rolniczej.
W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 5, warunkiem
wyrejestrowania pojazdu jest wniesienie przez właściciela pojazdu opłaty na
rzecz gminy na realizację zadań związanych z utrzymaniem czystości i porządku w
gminach. Przepisu nie stosuje się do pojazdów Policji i jednostek ochrony
przeciwpożarowej.
Czasowe wycofanie pojazdu z ruchu
Czasowego wycofania pojazdu z ruchu dokonuje, na wniosek
właściciela pojazdu lub podmiotu, któremu powierzono pojazd w trybie przepisu
art. 73 ust. 5, starosta właściwy ze względu na miejsce ostatniej rejestracji
pojazdu, wydając decyzję o czasowym wycofaniu pojazdu z ruchu.
Wycofaniu czasowemu, na wniosek podmiotów, o których mowa w
ust. 1, podlegają zarejestrowane:
1) samochody ciężarowe i przyczepy o
dopuszczalnej masie całkowitej od 3,5 t;
2) ciągniki samochodowe;
3) pojazdy specjalne;
4) autobusy.
Decyzję o czasowym wycofaniu pojazdu z ruchu wydaje za
opłatą organ, o którym mowa w ust. 1, po złożeniu przez właściciela pojazdu lub
podmiot, któremu powierzono pojazd w trybie przepisu art. 73 ust. 5, do
depozytu w tym organie dowodu rejestracyjnego i tablic rejestracyjnych.
Pojazd może być czasowo wycofany z ruchu na okres od 2 do 6
miesięcy. Okres ten może być jednorazowo przedłużony, jednak łączny okres
wycofania pojazdu z ruchu nie może przekraczać 9 miesięcy w roku, licząc od
dnia jego wycofania z ruchu.
Właściciel pojazdu lub podmiot, któremu powierzono pojazd w
trybie przepisu art. 73 ust. 5, jest obowiązany zapewnić wycofanemu z ruchu
pojazdowi postój poza drogą publiczną i strefą zamieszkania. Przepisy art. 46
ust. 5 stosuje się odpowiednio.
Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze rozporządzenia, tryb i warunki czasowego wycofania pojazdów z ruchu, wysokość opłat w zależności od okresu wycofania z ruchu, w wysokości nie wyższej niż 150 zł, oraz wzory dokumentów stosowanych w tym zakresie, mając na względzie konieczność przeciwdziałania używaniu pojazdów czasowo wycofanych z ruchu oraz koszty ponoszone przez organy administracji publicznej
Obowiązki właściciela
W razie przeniesienia na inną osobę własności pojazdu
zarejestrowanego, dotychczasowy właściciel przekazuje nowemu właścicielowi
dowód rejestracyjny i kartę pojazdu, jeżeli była wydana.
W razie przeniesienia na inną osobę własności pojazdu
czasowo wycofanego z ruchu dotychczasowy właściciel przekazuje nowemu
właścicielowi decyzję o czasowym wycofaniu pojazdu i kartę pojazdu, jeżeli była
wydana.
Właściciel pojazdu zarejestrowanego jest obowiązany
zawiadomić w terminie nieprzekraczającym 30 dni starostę o:
1) nabyciu lub zbyciu pojazdu;
2) zmianie stanu faktycznego wymagającej
zmiany danych zamieszczonych w dowodzie rejestracyjnym.
Zdarzenia te są dokumentowane w
karcie pojazdu; odpowiednich wpisów dokonuje starosta.
Właściciel lub posiadacz pojazdu jest obowiązany wskazać na
żądanie uprawnionego organu, komu powierzył pojazd do kierowania lub używania w
oznaczonym czasie, chyba że pojazd został użyty wbrew jego woli i wiedzy przez
nieznaną osobę, czemu nie mógł zapobiec.
Karta pojazdu
Producent lub importer nowych pojazdów jest obowiązany wydać kartę
pojazdu dla każdego pojazdu samochodowego wprowadzonego do obrotu handlowego na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Karta pojazdu jest przekazywana właścicielowi pojazdu.
Kartę pojazdu dla pojazdu samochodowego, innego niż
określony w ust. 1, wydaje, za opłatą i po uiszczeniu opłaty ewidencyjnej,
właściwy w sprawach rejestracji starosta przy pierwszej rejestracji pojazdu na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z wyłączeniem pojazdów zabytkowych i
pojazdów, o których mowa w art. 73 ust. 4.
piątek, 26 kwietnia 2013
Dopuszczenie do ruchu
1. Dokumentem stwierdzającym dopuszczenie do ruchu pojazdu
samochodowego, ciągnika rolniczego, motoroweru lub przyczepy jest dowód
rejestracyjny albo pozwolenie czasowe. Przepis ten nie dotyczy pojazdów, o
których mowa w ust. 3.
2. Pojazdy określone w ust. 1 są dopuszczone do ruchu, jeżeli
odpowiadają warunkom określonym w art. 66 oraz są zarejestrowane i zaopatrzone
w zalegalizowane tablice (tablicę) rejestracyjne, a w przypadku pojazdów
samochodowych, z wyłączeniem motocykli, w nalepkę kontrolną.
3. Pojazd niewymieniony w ust. 1, przyczepa motocyklowa oraz
przyczepa specjalna przeznaczona do ciągnięcia przez ciągnik rolniczy lub
pojazd wolnobieżny jest dopuszczony do ruchu, jeżeli odpowiada warunkom
określonym w art. 66.
4. Zespół pojazdów składający się z pojazdu samochodowego o
dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 t i przyczepy albo
autobusu i przyczepy może być dopuszczony do ruchu po uzyskaniu odpowiedniej
adnotacji w dowodzie rejestracyjnym pojazdu silnikowego, dokonanej na podstawie
przeprowadzonego badania technicznego. Przepis ten nie dotyczy motocykla.
5. Pojazd zarejestrowany za granicą dopuszcza się do ruchu,
jeżeli odpowiada wymaganym warunkom technicznym i jest zaopatrzony w tablice
rejestracyjne z numerem rejestracyjnym składającym się z liter alfabetu
łacińskiego i cyfr arabskich, z zastrzeżeniem art. 59 ust. 2 i 3, a kierujący
pojazdem ma przy sobie dokument stwierdzający dokonanie rejestracji.
6. Pojazd sprowadzony z terytorium państwa niebędącego
członkiem Unii Europejskiej, po dokonaniu ostatecznej odprawy celnej
przywozowej, dopuszcza się do ruchu na okres 30 dni.
7. Właściciel pojazdu sprowadzonego z terytorium państwa
członkowskiego Unii Europejskiej jest obowiązany zarejestrować pojazd na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w terminie 30 dni od dnia jego
sprowadzenia.
Wyposażenie pojazdu
1. Pojazd uczestniczący w ruchu ma być tak zbudowany,
wyposażony i utrzymany, aby korzystanie z niego:
1) nie zagrażało bezpieczeństwu osób nim
jadących lub innych uczestników ruchu, nie naruszało porządku ruchu na drodze i
nie narażało kogokolwiek na szkodę;
2) nie zakłócało spokoju publicznego przez
powodowanie hałasu przekraczającego poziom określony w przepisach
szczegółowych;
3) nie powodowało wydzielania szkodliwych
substancji w stopniu przekraczającym wielkości określone w przepisach
szczegółowych;
4) nie powodowało niszczenia drogi;
5) zapewniało dostateczne pole widzenia
kierowcy oraz łatwe, wygodne i pewne posługiwanie się urządzeniami do
kierowania, hamowania, sygnalizacji i oświetlenia drogi przy równoczesnym jej
obserwowaniu;
6) nie powodowało zakłóceń
radioelektrycznych w stopniu przekraczającym wielkości określone w przepisach
szczegółowych.
1a. Autobus, samochód ciężarowy o dopuszczalnej masie
całkowitej przekraczającej 3,5 t i ciągnik samochodowy, dla którego określono
dopuszczalną masę całkowitą zespołu pojazdów powyżej 3,5 t, powinny być
wyposażone w homologowany ogranicznik prędkości montowany przez producenta lub
jednostkę przez niego upoważnioną, ograniczający maksymalną prędkość autobusu
do 100 km/h, a samochodu ciężarowego i ciągnika samochodowego do 90 km/h.
1b. Przepis ust. 1a nie dotyczy pojazdu:
1) specjalnego lub używanego do celów
specjalnych Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu,
Straży Granicznej, Służby Więziennej, Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej i
jednostek ochrony przeciwpożarowej;
2) zabytkowego;
3) nierozwijającego, ze względów
konstrukcyjnych, prędkości większej niż odpowiednio określone w ust. 1a;
4) używanego do prowadzenia badań naukowych
na drogach;
5) przeznaczonego wyłącznie do robót
publicznych na obszarach miejskich.
1c. Minister właściwy do spraw transportu, mając na uwadze
szczególne zagrożenia występujące podczas przewozu towarów niebezpiecznych,
może określić w drodze rozporządzenia niższe niż ustalone w ust. 1a wartości
ustawień urządzeń ograniczających maksymalną prędkość pojazdów przewożących niektóre
towary niebezpieczne.
2. Urządzenia i wyposażenie pojazdu, w szczególności
zapewniające bezpieczeństwo ruchu i ochronę środowiska przed ujemnymi skutkami
używania pojazdu, powinny być utrzymane w należytym stanie oraz działać
sprawnie i skutecznie.
3. Urządzenia służące do łączenia pojazdu ciągnącego z
przyczepą powinny zapewnić bezpieczne ciągnięcie przyczepy o dopuszczalnej
masie całkowitej przewidzianej do ciągnięcia przez ten pojazd, uniemożliwić
samoczynne odłączenie się przyczepy oraz zapewnić prawidłowe działanie świateł
i hamulców, o ile przyczepa jest w nie wyposażona.
3a. Pojazd uczestniczący w ruchu powinien posiadać nadane
przez producenta, z zastrzeżeniem art. 66a, cechy identyfikacyjne:
1) numer VIN albo numer nadwozia, podwozia
lub ramy;
1. Cechy identyfikacyjne, o których mowa w art. 66 ust. 3a, nadaje i umieszcza producent.2. Starosta właściwy w sprawach rejestracji pojazdu wydaje decyzję o nadaniu cech identyfikacyjnych w przypadku pojazdu: 1) zbudowanego przy wykorzystaniu nadwozia, podwozia lub ramy konstrukcji własnej, którego markę określa się jako "SAM"; 2) w którym dokonano wymiany ramy, podwozia lub silnika na odpowiednio ramę, podwozie lub silnik bez numeracji fabrycznej; 3) odzyskanego po kradzieży, w którym cecha identyfikacyjna uległa zatarciu lub sfałszowaniu; 4) nabytego na licytacji publicznej lub od podmiotu wykonującego orzeczenie o przepadku pojazdu na rzecz Skarbu Państwa, w którym cecha identyfikacyjna uległa zatarciu lub sfałszowaniu; 5) w którym cecha identyfikacyjna uległa zatarciu lub sfałszowaniu, a prawomocnym orzeczeniem sądu zostało ustalone prawo własności pojazdu; 6) w którym cecha identyfikacyjna uległa skorodowaniu lub została zniszczona podczas wypadku drogowego albo podczas naprawy.3. Okoliczności, o których mowa w ust. 2 pkt 6, powinny być stwierdzone pisemną opinią rzeczoznawcy samochodowego, o którym mowa w art. 79a; opinia powinna wskazywać pierwotne cechy identyfikacyjne lub jednoznacznie wykluczać ingerencję w pole numerowe w celu umyślnego ich zniszczenia lub zafałszowania.4. Umieszczone cechy identyfikacyjne starosta wpisuje w dowodzie rejestracyjnym i w karcie pojazdu, jeżeli była wydana.5. Minister właściwy do spraw transportu, uwzględniając znaczenie cech identyfikacyjnych dla zapewnienia pewności i bezpieczeństwa obrotu pojazdami, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy sposób oraz tryb ich nadawania i umieszczania w przypadkach, o których mowa w ust. 2.
4. Zabrania się:
1) umieszczania wewnątrz i zewnątrz pojazdu
wystających spiczastych albo ostrych części lub przedmiotów, które mogą
spowodować uszkodzenie ciała osób jadących w pojeździe lub innych uczestników
ruchu;
1a) stosowania w pojeździe przedmiotów wyposażenia i
części wymontowanych z pojazdów, których ponowne użycie zagraża bezpieczeństwu
ruchu drogowego lub negatywnie wpływa na środowisko;
2) stosowania w pojeździe przedmiotów
wyposażenia i części nieodpowiadających warunkom określonym w przepisach
szczegółowych;
3) umieszczania w pojeździe lub na nim
urządzeń stanowiących obowiązkowe wyposażenie pojazdu uprzywilejowanego,
wysyłających sygnały świetlne w postaci niebieskich lub czerwonych świateł
błyskowych albo sygnał dźwiękowy o zmiennym tonie;
4) wyposażania pojazdu w urządzenie
informujące o działaniu sprzętu kontrolno-pomiarowego używanego przez organy
kontroli ruchu drogowego lub działanie to zakłócające albo przewożenia w
pojeździe takiego urządzenia w stanie wskazującym na gotowość jego użycia; nie
dotyczy to pojazdów specjalnych Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej,
Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu i Straży
Granicznej;
5) wymiany nadwozia pojazdu posiadającego
cechy identyfikacyjne, o których mowa w ust. 3a pkt 1;
6) dokonywania zmian konstrukcyjnych
zmieniających rodzaj pojazdu, z wyjątkiem:
a) pojazdu, na którego typ zostało wydane
świadectwo homologacji lub decyzja zwalniająca pojazd z homologacji,
b) pojazdu, w którym zmian konstrukcyjnych
dokonał przedsiębiorca prowadzący działalność gospodarczą w tym zakresie.
5. Minister właściwy do spraw transportu w porozumieniu z
ministrami właściwym do spraw wewnętrznych oraz Obrony Narodowej określi, w
drodze rozporządzenia, warunki techniczne pojazdów oraz zakres ich niezbędnego
wyposażenia.
6. Ministrowie Obrony Narodowej oraz właściwy do spraw
wewnętrznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw transportu określą,
w drodze rozporządzenia, warunki techniczne pojazdów specjalnych i używanych do
celów specjalnych Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej.
7. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, Minister Obrony
Narodowej, minister właściwy do spraw finansów publicznych oraz Minister
Sprawiedliwości w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw transportu
określą, w drodze rozporządzenia, warunki techniczne pojazdów specjalnych i
używanych do celów specjalnych Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego,
Agencji Wywiadu, Straży Granicznej, kontroli skarbowej, Służby Celnej, Służby
Więziennej i straży pożarnej.
8. W rozporządzeniach, o których mowa w ust. 5-7, należy
uwzględnić w szczególności:
1) konieczność zapewnienia bezpiecznego
korzystania z pojazdów;
2) zapewnienie możliwie najmniejszego
negatywnego wpływu pojazdów na środowisko;
3) przepisy i porozumienia międzynarodowe
dotyczące pojazdów, ich wyposażenia i części;
4) przeznaczenie pojazdów oraz sposób ich
wykorzystania.
9. Minister właściwy do spraw transportu, w porozumieniu z
ministrem właściwym do spraw gospodarki oraz ministrem właściwym do spraw
środowiska, kierując się względami technicznymi, zasadami bezpieczeństwa ruchu
drogowego i wymogami ochrony środowiska oraz mając na celu zapobieganie
nieprawidłowościom w obrocie przedmiotami wyposażenia i częściami wymontowanymi
z pojazdów, określi, w drodze rozporządzenia, wykaz przedmiotów wyposażenia i
części wymontowanych z pojazdów, których ponowne użycie zagraża bezpieczeństwu
ruchu drogowego lub negatywnie wpływa na środowisko.
Używanie pojazdów w ruchu drogowym
POJAZD WYKONUJĄCY PRACE PORZĄDKOWE I PODOBNE
POJAZD DO NAUKI JAZDY
POJAZD DO PRZEWOZU DZIECI LUB MŁODZIEŻY
- Pojazd wykonujący na drodze prace porządkowe, remontowe lub
modernizacyjne powinien wysyłać żółte sygnały błyskowe.
- Kierujący pojazdem, może, pod
warunkiem zachowania szczególnej ostrożności, nie stosować się do przepisów o
obowiązku jazdy na jezdni lub przy jej prawej krawędzi oraz o zatrzymaniu i
postoju, z tym że:
1) na jezdni jednokierunkowej oraz poza
obszarem zabudowanym, podczas oczyszczania drogi ze śniegu, dopuszcza się
również jazdę przy lewej krawędzi jezdni;
2) jazdę po chodniku dopuszcza się tylko
przy zachowaniu bezpieczeństwa pieszych.
- Kierujący pojazdem, może korzystać
z autostrady lub drogi ekspresowej nawet wtedy, gdy pojazd ten nie jest
pojazdem samochodowym lub jego konstrukcja uniemożliwia rozwinięcie prędkości
co najmniej 40 km/h.
-Pojazd, który ze względu na konstrukcję, ładunek lub
nietypowe zachowanie na drodze może zagrażać bezpieczeństwu w ruchu drogowym,
powinien wysyłać żółte sygnały błyskowe.
- Zabrania się, używania
żółtych sygnałów błyskowych do innych celów.POJAZD DO NAUKI JAZDY
- Pojazd do nauki jazdy lub przeprowadzania egzaminu państwowego
oznacza się tablicą kwadratową barwy niebieskiej z białą literą "L",
umieszczoną na pojeździe. W warunkach niedostatecznej widoczności tablica
umieszczona na pojeździe, z wyłączeniem tablicy na motocyklu, powinna być
oświetlona. Tablica, którą oznaczony jest motocykl, powinna być wykonana z
materiału odblaskowego.
- Podczas kierowania pojazdem do nauki jazdy przez osobę inną
niż osoba ubiegająca się o uprawnienie do kierowania pojazdem tablica, powinna być zasłonięta lub złożona.
- Kierujący pojazdem, przejeżdżając obok pojazdu, lub jadąc za nim, jest obowiązany zachować szczególną ostrożność.POJAZD DO PRZEWOZU DZIECI LUB MŁODZIEŻY
- Pojazd oznacza się z przodu i z tyłu kwadratowymi tablicami barwy żółtej z
symbolem dzieci barwy czarnej. W warunkach niedostatecznej widoczności tablice
powinny być oświetlone, chyba że są wykonane z materiału odblaskowego.
Kierujący tym pojazdem jest obowiązany włączyć światła awaryjne podczas
wsiadania lub wysiadania dzieci lub młodzieży.
- Kierujący pojazdem, omijając pojazd, jest obowiązany w czasie wsiadania lub wysiadania dzieci lub młodzieży
zachować szczególną ostrożność i w razie potrzeby zatrzymać się.
- Zabrania się oznaczania pojazdu tablicami, w czasie, gdy dzieci lub młodzież nie są przewożone
OZNACZENIE POJAZDU W RUCHU MIĘDZYNARODOWYM
- Pojazd zarejestrowany w Rzeczypospolitej Polskiej, który ma być
używany w ruchu międzynarodowym, powinien być oznaczony znakiem z literami
"PL".
- Pojazd zarejestrowany za granicą uczestniczący w ruchu na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej powinien być oznaczony znakiem
określającym państwo, w którym jest zarejestrowany.
Obowiązki wyżej wymienione uważa się za
spełnione, jeżeli na tablicy rejestracyjnej jest umieszczony znak określający
państwo, w którym pojazd został zarejestrowany.
Pojazdy uprzywilejowane
POJAZD UPRZYWILEJOWANY
pojazd wysyłający sygnały świetlne w postaci niebieskich świateł błyskowych i jednocześnie sygnały dźwiękowe o zmiennym tonie, jadący z włączonymi światłami mijania lub drogowymi; określenie to obejmuje również pojazdy jadące w kolumnie, na której początku i na końcu znajdują się pojazdy uprzywilejowane wysyłające dodatkowo sygnały świetlne w postaci czerwonego światła błyskowego.
Uczestnik ruchu i inna osoba znajdująca się na drodze są obowiązani ułatwić przejazd pojazdu uprzywilejowanego, w szczególności przez niezwłoczne usunięcie się z jego drogi, a w razie potrzeby zatrzymanie się.
Zabrania się wyprzedzania pojazdu uprzywilejowanego na obszarze zabudowanym.
pojazd wysyłający sygnały świetlne w postaci niebieskich świateł błyskowych i jednocześnie sygnały dźwiękowe o zmiennym tonie, jadący z włączonymi światłami mijania lub drogowymi; określenie to obejmuje również pojazdy jadące w kolumnie, na której początku i na końcu znajdują się pojazdy uprzywilejowane wysyłające dodatkowo sygnały świetlne w postaci czerwonego światła błyskowego.
Uczestnik ruchu i inna osoba znajdująca się na drodze są obowiązani ułatwić przejazd pojazdu uprzywilejowanego, w szczególności przez niezwłoczne usunięcie się z jego drogi, a w razie potrzeby zatrzymanie się.
Zabrania się wyprzedzania pojazdu uprzywilejowanego na obszarze zabudowanym.
Pojazdem uprzywilejowanym w ruchu drogowym może być pojazd
samochodowy:
1) jednostek ochrony przeciwpożarowej;
2) pogotowia ratunkowego;
3) Policji;
4) jednostki ratownictwa chemicznego;
5) Straży Granicznej;
6) Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego;
7) Agencji Wywiadu;
8) Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej;
9) Służby Więziennej;
10) Biura Ochrony Rządu;
10a) kontroli skarbowej;
10b) Służby Celnej;
11) Inspekcji Transportu Drogowego;
12) jednostki niewymienionej w pkt 1-11, jeżeli
jest używany w związku z ratowaniem życia lub zdrowia ludzkiego - na podstawie
zezwolenia ministra właściwego do spraw wewnętrznych.
(Minister właściwy do spraw wewnętrznych stwierdza
wygaśnięcie zezwolenia, o którym mowa w pkt 12, gdy ustaną okoliczności
uzasadniające wykorzystanie pojazdu jako uprzywilejowanego)
Kierujący pojazdem uprzywilejowanym może, pod warunkiem
zachowania szczególnej ostrożności, nie stosować się do przepisów o ruchu
pojazdów, zatrzymaniu i postoju oraz do znaków i sygnałów drogowych tylko w
razie, gdy:
1) uczestniczy:
a) w akcji związanej z ratowaniem życia,
zdrowia ludzkiego lub mienia albo koniecznością zapewnienia bezpieczeństwa lub
porządku publicznego albo
b) w przejeździe kolumny pojazdów
uprzywilejowanych,
c) w wykonywaniu zadań związanych
bezpośrednio z zapewnieniem bezpieczeństwa osób zajmujących kierownicze
stanowiska państwowe, którym na mocy odrębnych przepisów przysługuje ochrona;
2) pojazd wysyła jednocześnie sygnały
świetlny i dźwiękowy; po zatrzymaniu pojazdu nie wymaga się używania sygnału
dźwiękowego;
3) w pojeździe włączone są światła drogowe
lub mijania.
Kierujący pojazdem uprzywilejowanym jest obowiązany
stosować się do poleceń i sygnałów dawanych przez osoby kierujące ruchem lub
upoważnione do jego kontroli.
środa, 24 kwietnia 2013
Przewóz osób
Przewóz osób może odbywać się tylko pojazdem do tego przeznaczonym
lub przystosowanym. Liczba przewożonych osób nie może przekraczać liczby miejsc
określonych w dowodzie rejestracyjnym, z zastrzeżeniem ust. 4. W pojeździe
niepodlegającym rejestracji liczba przewożonych osób wynika z konstrukcyjnego
przeznaczenia pojazdu.
Kierującemu pojazdem silnikowym, który przewozi osobę, zabrania
się palenia tytoniu lub spożywania pokarmów w czasie jazdy. Nie dotyczy to
kierującego samochodem ciężarowym, który przewozi osobę w kabinie kierowcy, i
kierującego samochodem osobowym, z wyjątkiem taksówki.
Dopuszcza się przewóz osób samochodem ciężarowym poza
kabiną kierowcy, pod warunkiem że:
1) pojazd odpowiada wymaganym warunkom
technicznym do przewozu osób;
2) osoby nie znajdują się między ładunkiem a
kabiną kierowcy;
3) osoby przewożone są na miejscach
siedzących;
4) pojazd nie przekracza prędkości 50 km/h.
Zabrania się przewozu osób w przyczepie, z tym że dopuszcza
się przewóz:
1) dzieci do szkół lub przedszkoli i z
powrotem w przyczepie dostosowanej do przewozu osób, ciągniętej przez ciągnik
rolniczy;
2) konwojentów, drużyn roboczych i osób
wykonujących czynności ładunkowe w przyczepie ciągniętej przez ciągnik rolniczy
pod warunkiem, że:
a) liczba przewożonych osób nie przekracza
5,
b) osoby stojące trzymają się uchwytów,
c) osoby nie znajdują się pomiędzy ładunkiem
a przednią ścianą przyczepy,
d) prędkość zespołu pojazdów nie przekracza
20 km/h.
Przepisów wyżej wymienionych nie stosuje się do przewozu pojazdami
Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, Policji, Straży Granicznej, Służby
Więziennej oraz straży pożarnej.
Przyczepa i zespół pojazdów
PRZYCZEPA
Rzeczywista masa całkowita przyczepy ciągniętej przez:
1) samochód osobowy, samochód ciężarowy o
dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 t lub autobus - nie może
przekraczać rzeczywistej masy całkowitej pojazdu ciągnącego;
2) samochód ciężarowy o dopuszczalnej masie
całkowitej przekraczającej 3,5 t - nie może przekraczać rzeczywistej masy
całkowitej tego samochodu powiększonej o 40 %;
3) motocykl lub motorower - nie może
przekraczać masy własnej motocykla lub motoroweru, jednak nie może przekraczać
100 kg.
(nie dotyczy naczep, nie dotyczą pojazdów Sił Zbrojnych
Rzeczypospolitej Polskiej, Policji, Straży Granicznej oraz straży pożarnej)
ZESPÓŁ POJAZDÓW
Zespół pojazdów może składać się najwyżej z 3 pojazdów, a
zespół ciągnięty przez pojazd silnikowy inny niż ciągnik rolniczy lub pojazd
wolnobieżny - z 2 pojazdów.
Długość zespołu 2 pojazdów nie może przekraczać 18,75 m, a
3 pojazdów - 22 m, z wyjątkiem zespołu pojazdów złożonego z:
1) pojazdu samochodowego i naczepy, których
długość nie może przekraczać 16,5 m;
2) motocykla i przyczepy, motoroweru lub
roweru i przyczepy, którego długość nie może przekraczać 4 m.
(nie dotyczą tramwajów)
Przejazd zespołu pojazdów złożonego z liczby pojazdów
większej niż 3 lub o długości większej niż 18,75 m (2 pojazdy) lub 22 m (3 pojazdy) wymaga zezwolenia, o którym mowa w art. 64 ust. 1.
Ładunek
Ładunek nie może powodować przekroczenia dopuszczalnej masy
całkowitej lub dopuszczalnej ładowności pojazdu.
Jeżeli masa, naciski osi lub wymiary pojazdu wraz z ładunkiem lub bez ładunku są większe od dopuszczalnych, przewidzianych dla danej drogi w przepisach określających warunki techniczne pojazdów przejazd pojazdu jest dozwolony tylko pod warunkiem uzyskania zezwolenia
Ładunek na pojeździe umieszcza się w taki sposób, aby:
1) nie powodował przekroczenia
dopuszczalnych nacisków osi pojazdu na drogę;
2) nie naruszał stateczności pojazdu;
3) nie utrudniał kierowania pojazdem;
4) nie ograniczał widoczności drogi lub nie
zasłaniał świateł, urządzeń sygnalizacyjnych, tablic rejestracyjnych lub innych
tablic albo znaków, w które pojazd jest wyposażony.
Ładunek umieszczony na pojeździe powinien być zabezpieczony
przed zmianą położenia lub wywoływaniem nadmiernego hałasu. Nie może on mieć
odrażającego wyglądu lub wydzielać odrażającej woni.
Urządzenia służące do mocowania ładunku powinny być
zabezpieczone przed rozluźnieniem się, swobodnym zwisaniem lub spadnięciem
podczas jazdy.
Ładunek sypki może być umieszczony tylko w szczelnej
skrzyni ładunkowej, zabezpieczonej dodatkowo odpowiednimi zasłonami
uniemożliwiającymi wysypywanie się ładunku na drogę.
Ładunek wystający poza płaszczyzny obrysu pojazdu może być
na nim umieszczony tylko przy zachowaniu następujących warunków:
1) ładunek wystający poza boczne płaszczyzny
obrysu pojazdu może być umieszczony tylko w taki sposób, aby całkowita
szerokość pojazdu z ładunkiem nie przekraczała 2,55 m, a przy szerokości
pojazdu 2,55 m nie przekraczała 3 m, jednak pod warunkiem umieszczenia ładunku
tak, aby z jednej strony nie wystawał na odległość większą niż 23 cm;
2) ładunek nie może wystawać z tyłu pojazdu
na odległość większą niż 2 m od tylnej płaszczyzny obrysu pojazdu lub zespołu
pojazdów; w przypadku przyczepy kłonicowej odległość tę liczy się od osi
przyczepy;
3) ładunek nie może wystawać z przodu
pojazdu na odległość większą niż 0,5 m od przedniej płaszczyzny obrysu i
większą niż 1,5 m od siedzenia dla kierującego.
Przy przewozie drewna długiego dopuszcza się wystawanie
ładunku z tyłu za przyczepę kłonicową na odległość nie większą niż 5 m.
Ładunek wystający poza przednią lub boczne płaszczyzny
obrysu pojazdu powinien być oznaczony. Dotyczy to również ładunku wystającego
poza tylną płaszczyznę obrysu pojazdu na odległość większą niż 0,5 m.
Ustala się następujące oznakowanie ładunku:
1) ładunek wystający z przodu pojazdu
oznacza się chorągiewką barwy pomarańczowej lub dwoma białymi i dwoma czerwonymi
pasami, tak aby były widoczne z boków i z przodu pojazdu, a w okresie
niedostatecznej widoczności ponadto światłem białym umieszczonym na najbardziej
wystającej do przodu części ładunku;
2) ładunek wystający z boku pojazdu oznacza
się chorągiewką barwy pomarańczowej o wymiarach co najmniej 50 x 50 cm,
umieszczoną przy najbardziej wystającej krawędzi ładunku, a ponadto w okresie
niedostatecznej widoczności białym światłem odblaskowym skierowanym do przodu
oraz czerwonym światłem i czerwonym światłem odblaskowym skierowanym do tyłu;
światła te nie powinny znajdować się w odległości większej niż 40 cm od
najbardziej wystającej krawędzi ładunku; jeżeli długość wystającego z boku
ładunku, mierzona wzdłuż pojazdu, przekracza 3 m, to chorągiewkę i światła
umieszcza się odpowiednio przy przedniej i tylnej części ładunku;
3) ładunek wystający z tyłu pojazdu oznacza
się pasami białymi i czerwonymi umieszczonymi bezpośrednio na ładunku lub na
tarczy na jego tylnej płaszczyźnie albo na zawieszonej na końcu ładunku bryle
geometrycznej (np. stożku, ostrosłupie); widoczna od tyłu łączna powierzchnia
pasów powinna wynosić co najmniej 1.000 cm2, przy czym nie może być
mniej niż po dwa pasy każdej barwy; ponadto w okresie niedostatecznej
widoczności na najbardziej wystającej do tyłu krawędzi ładunku umieszcza się
czerwone światło i czerwone światło odblaskowe; przy przewozie drewna długiego
zamiast oznakowania pasami białymi i czerwonymi dopuszcza się oznakowanie końca
ładunku chorągiewką lub tarczą barwy pomarańczowej;
4) ładunek wystający z tyłu samochodu
osobowego lub przyczepy ciągniętej przez samochód osobowy może być oznaczony
chorągiewką barwy czerwonej o wymiarach co najmniej 50 x 50 cm, umieszczoną
przy najbardziej wystającej krawędzi ładunku.
Wysokość pojazdu z ładunkiem nie może przekraczać 4 m.
Jeżeli masa, naciski osi lub wymiary pojazdu wraz z ładunkiem lub bez ładunku są większe od dopuszczalnych, przewidzianych dla danej drogi w przepisach określających warunki techniczne pojazdów przejazd pojazdu jest dozwolony tylko pod warunkiem uzyskania zezwolenia
Używanie świateł zewnętrznych
Kierujący pojazdem jest obowiązany używać świateł mijania podczas
jazdy w warunkach normalnej przejrzystości powietrza:
1) w czasie od zmierzchu do świtu;
2) w okresie od 1 października do ostatniego
dnia lutego - przez całą dobę;
3) w tunelu.
W czasie od świtu do zmierzchu w warunkach normalnej
przejrzystości powietrza, zamiast świateł mijania, kierujący pojazdem może
używać świateł do jazdy dziennej.
W czasie od zmierzchu do świtu, na nieoświetlonych drogach,
zamiast świateł mijania lub łącznie z nimi, kierujący pojazdem może używać
świateł drogowych, o ile nie oślepi innych kierujących albo pieszych
poruszających się w kolumnie. Kierujący pojazdem, używając świateł drogowych,
jest obowiązany przełączyć je na światła mijania w razie zbliżania się:
1) pojazdu nadjeżdżającego z przeciwka, przy
czym jeżeli jeden z kierujących wyłączył światła drogowe - drugi jest
obowiązany uczynić to samo;
2) do pojazdu poprzedzającego, jeżeli
kierujący może być oślepiony;
3) pojazdu szynowego lub komunikacji wodnej,
jeżeli poruszają się w takiej odległości, że istnieje możliwość oślepienia
kierujących tymi pojazdami.
Kierujący motocyklem, motorowerem lub pojazdem szynowym
jest obowiązany używać podczas jazdy świateł mijania, z zastrzeżeniem ust. 3.
Na drodze krętej, oznaczonej odpowiednimi znakami
drogowymi, kierujący pojazdem może używać przednich świateł przeciwmgłowych od
zmierzchu do świtu, również w warunkach normalnej przejrzystości powietrza.
Przepisów nie stosuje się do kierujących
pojazdami, które nie są wyposażone w światła mijania, drogowe lub światła do
jazdy dziennej.
Przepisy stosuje się odpowiednio podczas
zatrzymania pojazdu, wynikającego z warunków lub przepisów ruchu drogowego.
Jeżeli zatrzymanie trwa ponad 1 minutę, dopuszcza się wyłączenie świateł
zewnętrznych pojazdu, o ile na tym samym pasie ruchu, przed tym pojazdem i za
nim, stoją inne pojazdy.
ŚWIATŁA POZYCYJNE LUB POSTOJOWE
Kierujący pojazdem silnikowym lub
szynowym, w warunkach niedostatecznej widoczności, podczas zatrzymania
niewynikającego z warunków ruchu lub przepisów ruchu drogowego oraz podczas
postoju, jest obowiązany używać świateł pozycyjnych przednich i tylnych lub
świateł postojowych. W pojeździe niezłączonym z przyczepą oraz w zespole
pojazdów o długości nieprzekraczającej 6 m dopuszcza się włączenie świateł postojowych
jedynie od strony środka jezdni.
Podczas zatrzymania lub postoju, w miejscu oświetlonym w
stopniu zapewniającym widoczność pojazdu lub znajdującym się poza jezdnią i
poboczem, wszystkie światła pojazdu mogą być wyłączone. Przepis ten nie dotyczy
pojazdu szynowego oraz pojazdu, na którym znajduje się urządzenie lub ładunek,
wystające poza pojazd i wymagające oznaczenia odrębnymi światłami.
Światło oświetlające przedmioty przydrożne (szperacz) może być włączone tylko podczas zatrzymania lub postoju, pod warunkiem że nie oślepi innych uczestników ruchu. Ograniczenie to nie dotyczy pojazdu uprzywilejowanego.
Zatrzymanie i postój
ZAKAZ POSTOJU ZAKAZ ZATRZYMYWANIA SIĘ
ZATRZYMANIE POJAZDU
unieruchomienie pojazdu nie wynikające z warunków lub przepisów ruchu drogowego, trwające nie dłużej niż 1 minutę oraz każde unieruchomienie pojazdu wynikające z tych warunków lub przepisów.
POSTÓJ POJAZDU
unieruchomienie pojazdu nie wynikające z warunków lub przepisów ruchu drogowego, trwające dłużej niż 1 minutę.
Zatrzymanie i postój pojazdu są dozwolone tylko w miejscu i w warunkach, w których jest on z dostatecznej odległości widoczny dla innych kierujących i nie powoduje zagrożenia bezpieczeństwa ruchu drogowego lub jego utrudnienia.
Kierujący pojazdem:
- zatrzymując pojazd na jezdni, jest obowiązany ustawić go jak najbliżej jej krawędzi oraz równolegle do niej.
- zatrzymując pojazd na jezdni, jest obowiązany ustawić go jak najbliżej jej krawędzi oraz równolegle do niej.
- w czasie postoju na drodze poza obszarem zabudowanym pojazd
powinien znajdować się, jeżeli to tylko możliwe, poza jezdnią.
- jest obowiązany stosować sposób
zatrzymania lub postoju wskazany znakami drogowymi.
- jest obowiązany w czasie postoju zabezpieczyć
pojazd przed możliwością jego uruchomienia przez osobę niepowołaną oraz
zachować inne środki ostrożności niezbędne do uniknięcia wypadku.
CHODNIK
Dopuszcza się zatrzymanie lub postój na chodniku kołami jednego
boku lub przedniej osi pojazdu samochodowego o dopuszczalnej masie całkowitej
nieprzekraczającej 2,5 t, pod warunkiem że:
1) na danym odcinku jezdni nie obowiązuje
zakaz zatrzymania lub postoju;
2) szerokość chodnika pozostawionego dla
pieszych jest taka, że nie utrudni im ruchu i jest nie mniejsza niż 1,5 m;
3) pojazd umieszczony przednią osią na
chodniku nie tamuje ruchu pojazdów na jezdni.
Dopuszcza się, przy zachowaniu warunków wyżej wymienionych, zatrzymanie lub postój na chodniku przy krawędzi jezdni całego
samochodu osobowego, motocykla, motoroweru lub roweru.
Inny pojazd o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 2,5 t może być w całości umieszczony na chodniku tylko w miejscu wyznaczonym odpowiednimi znakami drogowymi.
Inny pojazd o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 2,5 t może być w całości umieszczony na chodniku tylko w miejscu wyznaczonym odpowiednimi znakami drogowymi.
TUNEL
Kierujący pojazdem w tunelu, podczas zatrzymania wynikającego z warunków lub przepisów ruchu drogowego, jest obowiązany zachować odstęp od poprzedzającego pojazdu nie mniejszy niż 5 m.
1) na przejeździe kolejowym, na przejeździe
tramwajowym, na skrzyżowaniu oraz w odległości mniejszej niż 10 m od przejazdu
lub skrzyżowania;
2) na przejściu dla pieszych, na przejeździe
dla rowerzystów oraz w odległości mniejszej niż 10 m przed tym przejściem lub
przejazdem; na drodze dwukierunkowej o dwóch pasach ruchu zakaz ten obowiązuje
także za tym przejściem lub przejazdem;
3) w tunelu, na moście lub na wiadukcie;
4) na jezdni wzdłuż linii ciągłej oraz w
pobliżu jej punktów krańcowych, jeżeli zmusiłoby to innych kierujących
pojazdami wielośladowymi do najeżdżania na tę linię;
5) na jezdni obok linii przerywanej
wyznaczającej krawędź jezdni oraz na jezdni i na poboczu obok linii ciągłej
wyznaczającej krawędź jezdni;
6) w odległości mniejszej niż 10 m od
przedniej strony znaku lub sygnału drogowego, jeżeli zostałyby one zasłonięte
przez pojazd;
7) na jezdni przy jej lewej krawędzi, z
wyjątkiem zatrzymania lub postoju pojazdu na obszarze zabudowanym na drodze
jednokierunkowej lub na jezdni dwukierunkowej o małym ruchu;
8) na pasie między jezdniami;
9) w odległości mniejszej niż 15 m od słupka
lub tablicy oznaczającej przystanek, a na przystanku z zatoką - na całej jej
długości;
10) w odległości mniejszej niż 15 m od punktów
krańcowych wysepki, jeżeli jezdnia z prawej jej strony ma tylko jeden pas ruchu;
11) na drodze dla rowerów.
1) w miejscu utrudniającym wjazd lub wyjazd,
w szczególności do i z bramy, garażu, parkingu lub wnęki postojowej;
2) w miejscu utrudniającym dostęp do innego
prawidłowo zaparkowanego pojazdu lub wyjazd tego pojazdu;
3) przed i za przejazdem kolejowym, po obu
stronach drogi, na odcinku od przejazdu kolejowego do słupka wskaźnikowego z
jedną kreską;
4) w strefie zamieszkania w innym miejscu
niż wyznaczone w tym celu;
5) na obszarze zabudowanym, pojazdu lub
zespołu pojazdów o dopuszczalnej masie całkowitej przekraczającej 16 t lub o
długości przekraczającej 12 m, poza wyznaczonymi w tym celu parkingami.
Zabrania się zatrzymania lub postoju pojazdu na
autostradzie lub drodze ekspresowej w innym miejscu niż wyznaczone w tym celu.
Jeżeli unieruchomienie pojazdu nastąpiło z przyczyn technicznych, kierujący
pojazdem jest obowiązany usunąć pojazd z jezdni oraz ostrzec innych uczestników
ruchu.
Zakaz zatrzymania lub postoju pojazdu nie dotyczy
unieruchomienia pojazdu wynikającego z warunków lub przepisów ruchu drogowego.
SYGNALIZACJA POSTOJU
Sygnalizowanie obowiązuje przez cały czas postoju pojazdu.
Kierujący pojazdem jest obowiązany sygnalizować postój pojazdu
silnikowego lub przyczepy z powodu uszkodzenia lub wypadku:
1) na autostradzie lub drodze ekspresowej -
w każdym przypadku;
2) na pozostałych drogach twardych:
a) poza obszarem zabudowanym - w razie
postoju na jezdni w miejscu, w którym jest to zabronione, a na poboczu, jeżeli
pojazd nie jest widoczny z dostatecznej odległości,
b) na obszarze zabudowanym - w razie postoju
na jezdni w miejscu, w którym zatrzymanie jest zabronione.
Postój pojazdu, należy sygnalizować
w sposób następujący:
1) na autostradzie lub drodze ekspresowej -
przez:
a) włączenie świateł awaryjnych pojazdu, a
jeżeli pojazd nie jest w nie wyposażony, należy włączyć światła pozycyjne,
b) umieszczenie ostrzegawczego trójkąta
odblaskowego w odległości 100 m za pojazdem; trójkąt ten umieszcza się na
jezdni lub poboczu, odpowiednio do miejsca unieruchomienia pojazdu;
2) na pozostałych drogach:
a) poza obszarem zabudowanym - przez
umieszczenie w odległości 30-50 m za pojazdem ostrzegawczego trójkąta
odblaskowego i włączenie świateł awaryjnych; w razie gdy pojazd nie jest
wyposażony w światła awaryjne, należy włączyć światła pozycyjne,
b) na obszarze zabudowanym - przez włączenie
świateł awaryjnych, a jeżeli pojazd nie jest w nie wyposażony, należy włączyć
światła pozycyjne i umieścić ostrzegawczy trójkąt odblaskowy za pojazdem lub na
nim, na wysokości nie większej niż 1 m.
USUNIĘCIE POJAZDU
Pojazd pozostawiony bez tablic rejestracyjnych lub pojazd, którego
stan wskazuje na to, że nie jest używany, może zostać usunięty z drogi przez
straż gminną lub Policję na koszt właściciela lub posiadacza.
USUNIĘCIE POJAZDU
Pojazd usunięty w trybie wyżej wymienionym, nieodebrany
na wezwanie gminy przez uprawnioną osobę w terminie 6 miesięcy od dnia
usunięcia, uznaje się za porzucony z zamiarem wyzbycia się. Pojazd ten
przechodzi na własność gminy z mocy ustawy.
Przepisu tego nie stosuje się, gdy nieodebranie pojazdu
nastąpiło z przyczyn niezależnych od osoby zobowiązanej. Przepis stosuje się odpowiednio, gdy w terminie 6
miesięcy od dnia usunięcia pojazdu nie została ustalona osoba uprawniona do
jego odbioru.
wtorek, 23 kwietnia 2013
Przepisy porządkowe
- obowiązek posiadania i okazywania dokumentów
Kierujący pojazdem jest obowiązany mieć przy sobie i okazywać na żądanie uprawnionego organu wymagane dla danego rodzaju pojazdu lub kierującego:
- pasy bezpieczeństwa
Kierujący pojazdem samochodowym oraz osoba przewożona takim pojazdem wyposażonym w pasy bezpieczeństwa są obowiązani korzystać z tych pasów podczas jazdy.
- kaski ochronne
- elementy odblaskowe
- niewidomi
- dzieci na drodze
- wypadek drogowy
Kierujący pojazdem jest obowiązany mieć przy sobie i okazywać na żądanie uprawnionego organu wymagane dla danego rodzaju pojazdu lub kierującego:
1) dokument stwierdzający uprawnienie do
kierowania pojazdem;
2) dokument stwierdzający dopuszczenie
pojazdu do ruchu;
3) dokument stwierdzający zawarcie umowy
obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadacza pojazdu lub
stwierdzający opłacenie składki tego ubezpieczenia;
4) zaświadczenie, o którym mowa w art. 95a
ust. 1 pkt 2;
5) inne dokumenty, jeżeli obowiązek taki wynika z
odrębnej ustawy- pasy bezpieczeństwa
Kierujący pojazdem samochodowym oraz osoba przewożona takim pojazdem wyposażonym w pasy bezpieczeństwa są obowiązani korzystać z tych pasów podczas jazdy.
Obowiązek korzystania z pasów bezpieczeństwa nie dotyczy:
1) osoby mającej orzeczenie lekarskie o
przeciwwskazaniu do używania pasów;
2) kobiety o widocznej ciąży;
3) kierującego taksówką osobową podczas
przewożenia pasażera;
4) instruktora lub egzaminatora podczas
szkolenia lub egzaminowania;
5) policjanta, funkcjonariusza Agencji
Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Straży Granicznej, inspektora
kontroli skarbowej, funkcjonariusza celnego i Służby Więziennej, żołnierza Sił
Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej - podczas przewożenia osoby (osób)
zatrzymanej;
6) funkcjonariusza Biura Ochrony Rządu
podczas wykonywania czynności służbowych;
7) zespołu medycznego w czasie udzielania
pomocy medycznej;
8) konwojenta podczas przewożenia wartości
pieniężnych;
9) osoby chorej lub niepełnosprawnej
przewożonej na noszach lub w wózku inwalidzkim.
W pojeździe samochodowym wyposażonym w pasy bezpieczeństwa
dziecko w wieku do 12 lat, nieprzekraczające 150 cm wzrostu, przewozi się w
foteliku ochronnym lub innym urządzeniu do przewożenia dzieci, odpowiadającym
wadze i wzrostowi dziecka oraz właściwym warunkom technicznym.
(nie dotyczy przewozu dziecka taksówką
osobową, pojazdem pogotowia ratunkowego lub Policji)
- kaski ochronne
Kierujący motocyklem lub motorowerem oraz osoba przewożona takimi
pojazdami są obowiązani używać w czasie jazdy hełmów ochronnych odpowiadających
właściwym warunkom technicznym.
Przepisu nie stosuje się w odniesieniu do motocykli
fabrycznie wyposażonych w pasy bezpieczeństwa.
- elementy odblaskowe
Osoba wykonująca roboty lub inne czynności na drodze jest
obowiązana używać w sposób widoczny dla innych uczestników ruchu elementów
odblaskowych odpowiadających właściwym warunkom technicznym.
- niewidomi
Niewidomy podczas samodzielnego poruszania się po
drodze jest obowiązany nieść białą laskę w sposób widoczny dla innych
uczestników ruchu.
- dzieci na drodze
Dziecko w wieku do 7 lat może korzystać z drogi tylko pod opieką
osoby, która osiągnęła wiek co najmniej 10 lat. Nie dotyczy to strefy
zamieszkania.
Dziecko w wieku do 15 lat, poruszające się po drodze po
zmierzchu poza obszarem zabudowanym, jest obowiązane używać elementów
odblaskowych w sposób widoczny dla innych uczestników ruchu.
Przepisy te nie dotyczą drogi przeznaczonej
wyłącznie dla pieszych.
- wypadek drogowy
Kierujący pojazdem w razie uczestniczenia w wypadku drogowym jest
obowiązany:
1) zatrzymać pojazd, nie powodując przy tym
zagrożenia bezpieczeństwa ruchu drogowego;
2) przedsięwziąć odpowiednie środki w celu
zapewnienia bezpieczeństwa ruchu w miejscu wypadku;
3) niezwłocznie usunąć pojazd z miejsca
wypadku, aby nie powodował zagrożenia lub tamowania ruchu, jeżeli nie ma zabitego
lub rannego;
4) podać swoje dane personalne, dane
personalne właściciela lub posiadacza pojazdu oraz dane dotyczące zakładu
ubezpieczeń, z którym zawarta jest umowa obowiązkowego ubezpieczenia
odpowiedzialności cywilnej, na żądanie osoby uczestniczącej w wypadku.
Jeżeli w wypadku jest zabity lub ranny, kierujący pojazdem
jest obowiązany ponadto:
1) udzielić niezbędnej pomocy ofiarom
wypadku oraz wezwać pogotowie ratunkowe i Policję;
2) nie podejmować czynności, które mogłyby
utrudnić ustalenie przebiegu wypadku;
3) pozostać na miejscu wypadku, a jeżeli
wezwanie pogotowia lub Policji wymaga oddalenia się - niezwłocznie powrócić na
to miejsce.
Przepisy tych stosuje się odpowiednio do innych osób
uczestniczących w wypadku.
Zabrania się:
1) kierowania pojazdem, prowadzenia kolumny pieszych,
jazdy wierzchem lub pędzenia zwierząt osobie w stanie nietrzeźwości, w stanie
po użyciu alkoholu lub środka działającego podobnie do alkoholu;
2) holowania pojazdu kierowanego przez
osobę, o której mowa w pkt 1;
3) otwierania drzwi pojazdu, pozostawiania
otwartych drzwi lub wysiadania bez upewnienia się, że nie spowoduje to
zagrożenia bezpieczeństwa ruchu lub jego utrudnienia;
4) wykorzystywania drogi lub poszczególnych
jej części w sposób niezgodny z przeznaczeniem, chyba że przepisy szczegółowe
stanowią inaczej;
5) wjeżdżania na pas między jezdniami;
6) pozostawiania na drodze przedmiotów,
które mogłyby zagrozić bezpieczeństwu ruchu; jeżeli jednak usunięcie ich nie
jest możliwe, należy je oznaczyć w sposób widoczny w dzień i w nocy;
7) umieszczania na drodze lub w jej pobliżu
urządzeń wysyłających lub odbijających światło w sposób powodujący oślepienie
albo wprowadzających w błąd uczestników ruchu;
8) samowolnego umieszczania lub włączania
albo usuwania lub wyłączania znaków i sygnałów drogowych oraz urządzeń
ostrzegawczo-zabezpieczających lub kontrolnych na drodze, jak również zmiany
ich położenia lub ich zasłaniania;
9) zaśmiecania lub zanieczyszczania drogi;
10) samowolnego umieszczania na drodze
jakichkolwiek znaków, napisów lub symboli.
a także:
1) korzystania podczas jazdy z telefonu
wymagającego trzymania słuchawki lub mikrofonu w ręku;
2) przewożenia osoby, o której mowa w ust. 1
pkt 1, na rowerze lub motorowerze albo motocyklu, chyba że jest przewożona w
bocznym wózku;
3) przewożenia pasażera w sposób niezgodny z
art. 39, 40 lub 63 ust. 1;
4) przewożenia w foteliku ochronnym dziecka
siedzącego tyłem do kierunku jazdy na przednim siedzeniu pojazdu samochodowego
wyposażonego w poduszkę powietrzną dla pasażera;
5) przewożenia, poza specjalnym fotelikiem
ochronnym, dziecka w wieku do 12 lat na przednim siedzeniu pojazdu
samochodowego.
Zabrania się:
1) używania pojazdu w sposób zagrażający
bezpieczeństwu osoby znajdującej się w pojeździe lub poza nim;
2) zakrywania świateł oraz urządzeń
sygnalizacyjnych, tablic rejestracyjnych lub innych wymaganych tablic albo
znaków, które powinny być widoczne;
3) ozdabiania tablic rejestracyjnych oraz
umieszczania z przodu lub z tyłu pojazdu znaków, napisów lub przedmiotów, które
ograniczają czytelność tych tablic;
4) umieszczania na pojeździe znaku określającego
inne państwo niż to, w którym pojazd został zarejestrowany.
Zabrania się kierującemu:
1) oddalania się od pojazdu, gdy silnik jest
w ruchu;
2) używania pojazdu w sposób powodujący
uciążliwości związane z nadmierną emisją spalin do środowiska lub nadmiernym
hałasem;
3) pozostawiania pracującego silnika podczas
postoju na obszarze zabudowanym; nie dotyczy to pojazdu wykonującego czynności
na drodze;
4) ciągnięcia za pojazdem osoby na nartach,
sankach, wrotkach lub innym podobnym urządzeniu;
5) używania opon z umieszczonymi w nich na
trwałe elementami przeciwślizgowymi.
Używanie łańcuchów przeciwślizgowych na oponach jest
dozwolone tylko na drodze pokrytej śniegiem.
Rowerzyści
Kierujący rowerem jednośladowym jest obowiązany korzystać z drogi
dla rowerów lub z drogi dla rowerów i pieszych. Kierujący rowerem, korzystając
z drogi dla rowerów i pieszych, jest obowiązany zachować szczególną ostrożność
i ustępować miejsca pieszym.
W razie braku drogi dla rowerów lub drogi dla rowerów i pieszych kierujący rowerem jednośladowym jest obowiązany korzystać z pobocza, a jeżeli nie jest to możliwe - z jezdni.
Kierujący rowerem może jechać lewą stroną jezdni, jeżeli opiekuje się on osobą kierującą rowerem w wieku do lat 10.
Kierujący pojazdem, który skręca w drogę poprzeczną, jest obowiązany zachować szczególną ostrożność i ustąpić pierwszeństwa rowerowi jadącemu po drodze (ścieżce) dla rowerów, przebiegającej przez jezdnię drogi, na którą wjeżdża.
Kierujący pojazdem przejeżdżając przez drogę (ścieżkę) dla rowerów poza jezdnią, jest obowiązany ustąpić pierwszeństwa rowerów.
W razie braku drogi dla rowerów lub drogi dla rowerów i pieszych kierujący rowerem jednośladowym jest obowiązany korzystać z pobocza, a jeżeli nie jest to możliwe - z jezdni.
Dziecko w wieku do 7 lat może być przewożone na rowerze,
pod warunkiem że jest ono umieszczone na dodatkowym siodełku zapewniającym
bezpieczną jazdę.
Kierującemu rowerem lub motorowerem zabrania się:
1) jazdy po jezdni obok innego uczestnika
ruchu;
2) jazdy bez trzymania co najmniej jednej
ręki na kierownicy oraz nóg na pedałach lub podnóżkach;
3) czepiania się pojazdów.
Na przejeździe dla rowerzystów, kierującemu rowerem
zabrania się:
1) wjeżdżania bezpośrednio przed jadący
pojazd;
2) zwalniania lub zatrzymywania się bez
uzasadnionej przyczyny.
Korzystanie z chodnika lub drogi dla pieszych przez
kierującego rowerem jednośladowym jest dozwolone wyjątkowo, gdy:
1) opiekuje się on osobą w wieku do lat 10
kierującą rowerem lub
2) szerokość chodnika wzdłuż drogi, po
której ruch pojazdów jest dozwolony z prędkością większą niż 50 km/h, wynosi co
najmniej 2 m i brakuje wydzielonej drogi dla rowerów.
Kierujący rowerem, korzystając z chodnika lub drogi dla
pieszych, jest obowiązany jechać powoli, zachować szczególną ostrożność i
ustępować miejsca pieszym.
Kierujący rowerem może jechać lewą stroną jezdni, jeżeli opiekuje się on osobą kierującą rowerem w wieku do lat 10.
Kierujący pojazdem, zbliżając się do przejazdu dla rowerzystów, jest obowiązany zachować szczególną ostrożność i ustąpić pierwszeństwa rowerowi znajdującemu się na przejeździe.
Kierujący pojazdem, który skręca w drogę poprzeczną, jest obowiązany zachować szczególną ostrożność i ustąpić pierwszeństwa rowerowi jadącemu po drodze (ścieżce) dla rowerów, przebiegającej przez jezdnię drogi, na którą wjeżdża.
Kierujący pojazdem przejeżdżając przez drogę (ścieżkę) dla rowerów poza jezdnią, jest obowiązany ustąpić pierwszeństwa rowerów.
Ruch pojazdów w kolumnie
Liczba pojazdów jadących w zorganizowanej kolumnie nie może
przekraczać:
1) samochodów osobowych, motorowerów lub
motocykli - 10;
2) rowerów jednośladowych - 15;
3) pozostałych pojazdów - 5.
Odległość między jadącymi kolumnami nie może być mniejsza
niż 500 m dla kolumn pojazdów samochodowych oraz 200 m dla kolumn pozostałych
pojazdów.
Jazda w kolumnie nie zwalnia kierującego pojazdem od
przestrzegania obowiązujących przepisów ruchu drogowego.
Przepisów ust. 1 i 2 nie stosuje się do pojazdów
uprzywilejowanych oraz do pojazdów jednostek podporządkowanych Ministrowi
Obrony Narodowej.
Zabrania się wjeżdżania między jadące w kolumnie rowery
jednośladowe oraz pojazdy.
Minister właściwy do spraw wewnętrznych oraz Minister
Obrony Narodowej, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw transportu,
kierując się koniecznością zapewnienia porządku oraz zasadą bezpieczeństwa
ruchu drogowego, określą, w drodze rozporządzenia, sposób organizacji i
oznakowania kolumn pojazdów jednostek podporządkowanych Ministrowi Obrony
Narodowej.
Holowanie
Kierujący może holować
pojazd silnikowy tylko pod warunkiem, że:
1) prędkość pojazdu holującego nie przekracza 30 km /h na obszarze zabudowanym i 60 km/ h poza tym obszarem,
2) pojazd holujący ma włączone światła mijania również w okresie dostatecznej widoczności,
3) w pojeździe holowanym znajduje się kierujący mający uprawnienie do kierowania tym pojazdem, chyba że pojazd jest holowany w sposób wykluczający potrzebę kierowania nim,
4) pojazd holowany jest połączony z pojazdem holującym w sposób wykluczający odczepienie się w czasie jazdy; nie dotyczy to holowania motocykla, który powinien być połączony z pojazdem holującym połączeniem giętkim w sposób umożliwiający łatwe odczepienie,
5) pojazd holowany, z wyjątkiem motocykla, jest oznaczony z tyłu po lewej stronie ostrzegawczym trójkątem odblaskowym, a w okresie niedostatecznej widoczności ma ponadto włączone światła pozycyjne; zamiast oznaczenia trójkątem odblaskowym pojazd holowany może wysyłać żółte sygnały błyskowe w sposób widoczny dla innych uczestników ruchu,
6) w pojeździe holowanym na połączeniu sztywnym jest sprawny co najmniej jeden układ hamulców, a w pojeździe holowanym na połączeniu giętkim - dwa układy,
7) odległość między pojazdami wynosi nie więcej niż 3 m przy połączeniu sztywnym, a od 4 do 6 m przy połączeniu giętkim, przy czym połączenie jest oznakowane na przemian pasami białymi i czerwonymi albo zaopatrzone w chorągiewkę barwy żółtej lub czerwonej; przepisu tego nie stosuje się w razie holowania pojazdów jednostek wojskowych podporządkowanych Ministrom Obrony Narodowej oraz Spraw Wewnętrznych i Administracji.
Zabrania się holowania:
1) pojazdu o niesprawnym układzie kierowniczym lub o niesprawnych hamulcach, chyba że sposób holowania wyklucza potrzebę ich użycia,
2) pojazdu za pomocą połączenia giętkiego, jeżeli w pojeździe tym działanie układu hamulcowego uzależnione jest od pracy silnika, a silnik jest unieruchomiony,
3) więcej niż jednego pojazdu, z wyjątkiem pojazdu członowego,
4) pojazdem z przyczepą (naczepą),
5) na autostradzie, z wyjątkiem holowania przez pojazdy przeznaczone do holowania do najbliższego wyjazdu lub miejsca obsługi podróżnych.
1) prędkość pojazdu holującego nie przekracza 30 km /h na obszarze zabudowanym i 60 km/ h poza tym obszarem,
2) pojazd holujący ma włączone światła mijania również w okresie dostatecznej widoczności,
3) w pojeździe holowanym znajduje się kierujący mający uprawnienie do kierowania tym pojazdem, chyba że pojazd jest holowany w sposób wykluczający potrzebę kierowania nim,
4) pojazd holowany jest połączony z pojazdem holującym w sposób wykluczający odczepienie się w czasie jazdy; nie dotyczy to holowania motocykla, który powinien być połączony z pojazdem holującym połączeniem giętkim w sposób umożliwiający łatwe odczepienie,
5) pojazd holowany, z wyjątkiem motocykla, jest oznaczony z tyłu po lewej stronie ostrzegawczym trójkątem odblaskowym, a w okresie niedostatecznej widoczności ma ponadto włączone światła pozycyjne; zamiast oznaczenia trójkątem odblaskowym pojazd holowany może wysyłać żółte sygnały błyskowe w sposób widoczny dla innych uczestników ruchu,
6) w pojeździe holowanym na połączeniu sztywnym jest sprawny co najmniej jeden układ hamulców, a w pojeździe holowanym na połączeniu giętkim - dwa układy,
7) odległość między pojazdami wynosi nie więcej niż 3 m przy połączeniu sztywnym, a od 4 do 6 m przy połączeniu giętkim, przy czym połączenie jest oznakowane na przemian pasami białymi i czerwonymi albo zaopatrzone w chorągiewkę barwy żółtej lub czerwonej; przepisu tego nie stosuje się w razie holowania pojazdów jednostek wojskowych podporządkowanych Ministrom Obrony Narodowej oraz Spraw Wewnętrznych i Administracji.
Zabrania się holowania:
1) pojazdu o niesprawnym układzie kierowniczym lub o niesprawnych hamulcach, chyba że sposób holowania wyklucza potrzebę ich użycia,
2) pojazdu za pomocą połączenia giętkiego, jeżeli w pojeździe tym działanie układu hamulcowego uzależnione jest od pracy silnika, a silnik jest unieruchomiony,
3) więcej niż jednego pojazdu, z wyjątkiem pojazdu członowego,
4) pojazdem z przyczepą (naczepą),
5) na autostradzie, z wyjątkiem holowania przez pojazdy przeznaczone do holowania do najbliższego wyjazdu lub miejsca obsługi podróżnych.
ostrzeganie oraz jazda w warunkach zmniejszonej przejrzystości powietrza
Kierujący pojazdem jest obowiązany zachować szczególną ostrożność w czasie jazdy w warunkach zmniejszonej przejrzystości powietrza, spowodowanej mgłą, opadami atmosferycznymi lub innymi przyczynami, a ponadto:
1) kierujący pojazdem silnikowym jest obowiązany:
a) włączyć światła mijania lub przeciwmgłowe przednie albo oba te światła jednocześnie,
b) poza obszarem zabudowanym podczas mgły dawać krótkotrwałe sygnały dźwiękowe w czasie wyprzedzania lub omijania,
2) kierujący innym pojazdem niż pojazd, o którym mowa w pkt 1, jest obowiązany:
a) włączyć światła, w które pojazd jest wyposażony,
b) korzystać z pobocza drogi, a jeżeli nie jest to możliwe, jechać jak najbliżej krawędzi jezdni i nie wyprzedzać innego pojazdu.
Obowiązek używania świateł, o którym mowa w ust. 1, dotyczy
kierującego pojazdem także podczas zatrzymania wynikającego z warunków lub
przepisów ruchu drogowego.
SYGNAŁY DŹWIĘKOWE
Kierujący pojazdem może używać sygnału dźwiękowego lub świetlnego w razie, gdy zachodzi konieczność ostrzeżenia o niebezpieczeństwie.
1) nadużywania sygnału dźwiękowego lub świetlnego,
2) używania sygnału dźwiękowego na obszarze zabudowanym, chyba że jest to konieczne w związku z bezpośrednim niebezpieczeństwem,
3) ostrzegania światłami drogowymi w warunkach, w których może to spowodować oślepienie innych kierujących.
Skrzyżowania
Kierujący pojazdem,
zbliżając się do skrzyżowania, jest obowiązany zachować szczególną
ostrożność i ustąpić pierwszeństwa pojazdowi nadjeżdżającemu z prawej
strony, a jeżeli skręca w lewo, także jadącemu z kierunku przeciwnego na
wprost lub skręcającemu w prawo.
Przepisu tego nie stosuje się do pojazdu szynowego, który ma pierwszeństwo w stosunku do innych pojazdów, bez względu na to, z której strony nadjeżdża.
Przepisy te stosuje się również w razie przecinania się kierunków ruchu poza skrzyżowaniem.
1) wjeżdżania na skrzyżowanie, jeżeli na skrzyżowaniu lub za nim nie ma miejsca do kontynuowania jazdy,
2) rozdzielania kolumny pieszych.
Kierujący pojazdem, zbliżając się do przejścia dla pieszych, jest obowiązany zachować szczególną ostrożność i ustąpić pierwszeństwa pieszemu znajdującemu się na przejściu.
Kierujący pojazdem, który skręca w drogę poprzeczną, jest obowiązany ustąpić pierwszeństwa pieszemu przechodzącemu na skrzyżowaniu przez jezdnię drogi, na którą wjeżdża.
Kierującemu pojazdem zabrania się:
1) wyprzedzania pojazdu na przejściu dla pieszych i bezpośrednio przed nim, i z wyjątkiem przejścia, na którym ruch jest kierowany,
2) omijania pojazdu, który jechał w tym samym kierunku, lecz zatrzymał się w celu ustąpienia pierwszeństwa pieszemu,
3) jazdy wzdłuż po chodniku lub przejściu dla pieszych.
Kierujący pojazdem, przejeżdżając przez chodnik lub drogę (ścieżkę) dla pieszych, jest obowiązany jechać powoli i ustąpić pierwszeństwa pieszemu.
Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio podczas jazdy po placu, na którym ze względu na brak wyodrębnienia jezdni i chodników ruch pieszych i pojazdów odbywa się po tej samej powierzchni.
Kierujący pojazdem jest obowiązany zachować szczególną ostrożność przy przejeżdżaniu obok oznaczonego przystanku tramwajowego nie znajdującego się przy chodniku. Jeżeli przystanek nie jest wyposażony w wysepkę dla pasażerów, a na przystanek wjeżdża tramwaj lub stoi na nim, kierujący jest obowiązany zatrzymać pojazd w takim miejscu i na taki czas, aby zapewnić pieszemu swobodne dojście do tramwaju lub na chodnik. Przepisy te stosuje się odpowiednio przy ruchu innych pojazdów komunikacji publicznej.
Kierujący jest obowiązany prowadzić pojazd z taką prędkością, aby mógł go zatrzymać w bezpiecznym miejscu, gdy nadjeżdża pojazd szynowy lub gdy urządzenie zabezpieczające albo dawany sygnał zabrania wjazdu na przejazd.
Kierującemu pojazdem zabrania się:
1) objeżdżania opuszczonych zapór lub półzapór oraz wjeżdżania na przejazd, jeżeli opuszczanie ich zostało rozpoczęte lub podnoszenie nie zostało zakończone,
2) wjeżdżania na przejazd, jeżeli po drugiej stronie przejazdu nie ma miejsca do kontynuowania jazdy,
3) wyprzedzania pojazdu na przejeździe kolejowym i bezpośrednio przed nim,
4) omijania pojazdu oczekującego na otwarcie ruchu przez przejazd, jeżeli wymagałoby to wjechania na część jezdni przeznaczoną dla przeciwnego kierunku ruchu.
W razie unieruchomienia pojazdu na przejeździe kolejowym, kierujący jest obowiązany niezwłocznie usunąć go z przejazdu, a jeżeli nie jest to możliwe, ostrzec kierującego pojazdem szynowym o niebezpieczeństwie.
Kierujący pojazdem lub zespołem pojazdów o długości przekraczającej 10 m, który nie może rozwinąć prędkości większej niż 6 km/h, przed wjazdem na przejazd kolejowy jest obowiązany upewnić się, czy w czasie potrzebnym na przejechanie przez ten przejazd nie nadjedzie pojazd szynowy lub uzgodnić czas tego przejazdu z dróżnikiem kolejowym.
Przepisu tego nie stosuje się do pojazdu szynowego, który ma pierwszeństwo w stosunku do innych pojazdów, bez względu na to, z której strony nadjeżdża.
Przepisy te stosuje się również w razie przecinania się kierunków ruchu poza skrzyżowaniem.
1) wjeżdżania na skrzyżowanie, jeżeli na skrzyżowaniu lub za nim nie ma miejsca do kontynuowania jazdy,
2) rozdzielania kolumny pieszych.
Kierujący pojazdem, zbliżając się do przejścia dla pieszych, jest obowiązany zachować szczególną ostrożność i ustąpić pierwszeństwa pieszemu znajdującemu się na przejściu.
Kierujący pojazdem, który skręca w drogę poprzeczną, jest obowiązany ustąpić pierwszeństwa pieszemu przechodzącemu na skrzyżowaniu przez jezdnię drogi, na którą wjeżdża.
Kierującemu pojazdem zabrania się:
1) wyprzedzania pojazdu na przejściu dla pieszych i bezpośrednio przed nim, i z wyjątkiem przejścia, na którym ruch jest kierowany,
2) omijania pojazdu, który jechał w tym samym kierunku, lecz zatrzymał się w celu ustąpienia pierwszeństwa pieszemu,
3) jazdy wzdłuż po chodniku lub przejściu dla pieszych.
Kierujący pojazdem, przejeżdżając przez chodnik lub drogę (ścieżkę) dla pieszych, jest obowiązany jechać powoli i ustąpić pierwszeństwa pieszemu.
Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio podczas jazdy po placu, na którym ze względu na brak wyodrębnienia jezdni i chodników ruch pieszych i pojazdów odbywa się po tej samej powierzchni.
Kierujący pojazdem jest obowiązany zachować szczególną ostrożność przy przejeżdżaniu obok oznaczonego przystanku tramwajowego nie znajdującego się przy chodniku. Jeżeli przystanek nie jest wyposażony w wysepkę dla pasażerów, a na przystanek wjeżdża tramwaj lub stoi na nim, kierujący jest obowiązany zatrzymać pojazd w takim miejscu i na taki czas, aby zapewnić pieszemu swobodne dojście do tramwaju lub na chodnik. Przepisy te stosuje się odpowiednio przy ruchu innych pojazdów komunikacji publicznej.
Kierujący pojazdem,
zbliżając się do przejazdu kolejowego oraz przejeżdżając przez przejazd,
jest obowiązany zachować szczególną ostrożność. Przed wjechaniem na tory
jest on obowiązany upewnić się, czy nie zbliża się pojazd szynowy, oraz
przedsięwziąć odpowiednie środki ostrożności, zwłaszcza jeżeli wskutek
mgły lub z innych powodów przejrzystość powietrza jest zmniejszona.
Kierujący jest obowiązany prowadzić pojazd z taką prędkością, aby mógł go zatrzymać w bezpiecznym miejscu, gdy nadjeżdża pojazd szynowy lub gdy urządzenie zabezpieczające albo dawany sygnał zabrania wjazdu na przejazd.
Kierującemu pojazdem zabrania się:
1) objeżdżania opuszczonych zapór lub półzapór oraz wjeżdżania na przejazd, jeżeli opuszczanie ich zostało rozpoczęte lub podnoszenie nie zostało zakończone,
2) wjeżdżania na przejazd, jeżeli po drugiej stronie przejazdu nie ma miejsca do kontynuowania jazdy,
3) wyprzedzania pojazdu na przejeździe kolejowym i bezpośrednio przed nim,
4) omijania pojazdu oczekującego na otwarcie ruchu przez przejazd, jeżeli wymagałoby to wjechania na część jezdni przeznaczoną dla przeciwnego kierunku ruchu.
W razie unieruchomienia pojazdu na przejeździe kolejowym, kierujący jest obowiązany niezwłocznie usunąć go z przejazdu, a jeżeli nie jest to możliwe, ostrzec kierującego pojazdem szynowym o niebezpieczeństwie.
Kierujący pojazdem lub zespołem pojazdów o długości przekraczającej 10 m, który nie może rozwinąć prędkości większej niż 6 km/h, przed wjazdem na przejazd kolejowy jest obowiązany upewnić się, czy w czasie potrzebnym na przejechanie przez ten przejazd nie nadjedzie pojazd szynowy lub uzgodnić czas tego przejazdu z dróżnikiem kolejowym.
Subskrybuj:
Posty (Atom)