1. Pojazd uczestniczący w ruchu ma być tak zbudowany,
wyposażony i utrzymany, aby korzystanie z niego:
1) nie zagrażało bezpieczeństwu osób nim
jadących lub innych uczestników ruchu, nie naruszało porządku ruchu na drodze i
nie narażało kogokolwiek na szkodę;
2) nie zakłócało spokoju publicznego przez
powodowanie hałasu przekraczającego poziom określony w przepisach
szczegółowych;
3) nie powodowało wydzielania szkodliwych
substancji w stopniu przekraczającym wielkości określone w przepisach
szczegółowych;
4) nie powodowało niszczenia drogi;
5) zapewniało dostateczne pole widzenia
kierowcy oraz łatwe, wygodne i pewne posługiwanie się urządzeniami do
kierowania, hamowania, sygnalizacji i oświetlenia drogi przy równoczesnym jej
obserwowaniu;
6) nie powodowało zakłóceń
radioelektrycznych w stopniu przekraczającym wielkości określone w przepisach
szczegółowych.
1a. Autobus, samochód ciężarowy o dopuszczalnej masie
całkowitej przekraczającej 3,5 t i ciągnik samochodowy, dla którego określono
dopuszczalną masę całkowitą zespołu pojazdów powyżej 3,5 t, powinny być
wyposażone w homologowany ogranicznik prędkości montowany przez producenta lub
jednostkę przez niego upoważnioną, ograniczający maksymalną prędkość autobusu
do 100 km/h, a samochodu ciężarowego i ciągnika samochodowego do 90 km/h.
1b. Przepis ust. 1a nie dotyczy pojazdu:
1) specjalnego lub używanego do celów
specjalnych Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu,
Straży Granicznej, Służby Więziennej, Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej i
jednostek ochrony przeciwpożarowej;
2) zabytkowego;
3) nierozwijającego, ze względów
konstrukcyjnych, prędkości większej niż odpowiednio określone w ust. 1a;
4) używanego do prowadzenia badań naukowych
na drogach;
5) przeznaczonego wyłącznie do robót
publicznych na obszarach miejskich.
1c. Minister właściwy do spraw transportu, mając na uwadze
szczególne zagrożenia występujące podczas przewozu towarów niebezpiecznych,
może określić w drodze rozporządzenia niższe niż ustalone w ust. 1a wartości
ustawień urządzeń ograniczających maksymalną prędkość pojazdów przewożących niektóre
towary niebezpieczne.
2. Urządzenia i wyposażenie pojazdu, w szczególności
zapewniające bezpieczeństwo ruchu i ochronę środowiska przed ujemnymi skutkami
używania pojazdu, powinny być utrzymane w należytym stanie oraz działać
sprawnie i skutecznie.
3. Urządzenia służące do łączenia pojazdu ciągnącego z
przyczepą powinny zapewnić bezpieczne ciągnięcie przyczepy o dopuszczalnej
masie całkowitej przewidzianej do ciągnięcia przez ten pojazd, uniemożliwić
samoczynne odłączenie się przyczepy oraz zapewnić prawidłowe działanie świateł
i hamulców, o ile przyczepa jest w nie wyposażona.
3a. Pojazd uczestniczący w ruchu powinien posiadać nadane
przez producenta, z zastrzeżeniem art. 66a, cechy identyfikacyjne:
1) numer VIN albo numer nadwozia, podwozia
lub ramy;
1. Cechy identyfikacyjne, o których mowa w art. 66 ust. 3a, nadaje i umieszcza producent.2. Starosta właściwy w sprawach rejestracji pojazdu wydaje decyzję o nadaniu cech identyfikacyjnych w przypadku pojazdu: 1) zbudowanego przy wykorzystaniu nadwozia, podwozia lub ramy konstrukcji własnej, którego markę określa się jako "SAM"; 2) w którym dokonano wymiany ramy, podwozia lub silnika na odpowiednio ramę, podwozie lub silnik bez numeracji fabrycznej; 3) odzyskanego po kradzieży, w którym cecha identyfikacyjna uległa zatarciu lub sfałszowaniu; 4) nabytego na licytacji publicznej lub od podmiotu wykonującego orzeczenie o przepadku pojazdu na rzecz Skarbu Państwa, w którym cecha identyfikacyjna uległa zatarciu lub sfałszowaniu; 5) w którym cecha identyfikacyjna uległa zatarciu lub sfałszowaniu, a prawomocnym orzeczeniem sądu zostało ustalone prawo własności pojazdu; 6) w którym cecha identyfikacyjna uległa skorodowaniu lub została zniszczona podczas wypadku drogowego albo podczas naprawy.3. Okoliczności, o których mowa w ust. 2 pkt 6, powinny być stwierdzone pisemną opinią rzeczoznawcy samochodowego, o którym mowa w art. 79a; opinia powinna wskazywać pierwotne cechy identyfikacyjne lub jednoznacznie wykluczać ingerencję w pole numerowe w celu umyślnego ich zniszczenia lub zafałszowania.4. Umieszczone cechy identyfikacyjne starosta wpisuje w dowodzie rejestracyjnym i w karcie pojazdu, jeżeli była wydana.5. Minister właściwy do spraw transportu, uwzględniając znaczenie cech identyfikacyjnych dla zapewnienia pewności i bezpieczeństwa obrotu pojazdami, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy sposób oraz tryb ich nadawania i umieszczania w przypadkach, o których mowa w ust. 2.
4. Zabrania się:
1) umieszczania wewnątrz i zewnątrz pojazdu
wystających spiczastych albo ostrych części lub przedmiotów, które mogą
spowodować uszkodzenie ciała osób jadących w pojeździe lub innych uczestników
ruchu;
1a) stosowania w pojeździe przedmiotów wyposażenia i
części wymontowanych z pojazdów, których ponowne użycie zagraża bezpieczeństwu
ruchu drogowego lub negatywnie wpływa na środowisko;
2) stosowania w pojeździe przedmiotów
wyposażenia i części nieodpowiadających warunkom określonym w przepisach
szczegółowych;
3) umieszczania w pojeździe lub na nim
urządzeń stanowiących obowiązkowe wyposażenie pojazdu uprzywilejowanego,
wysyłających sygnały świetlne w postaci niebieskich lub czerwonych świateł
błyskowych albo sygnał dźwiękowy o zmiennym tonie;
4) wyposażania pojazdu w urządzenie
informujące o działaniu sprzętu kontrolno-pomiarowego używanego przez organy
kontroli ruchu drogowego lub działanie to zakłócające albo przewożenia w
pojeździe takiego urządzenia w stanie wskazującym na gotowość jego użycia; nie
dotyczy to pojazdów specjalnych Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej,
Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu i Straży
Granicznej;
5) wymiany nadwozia pojazdu posiadającego
cechy identyfikacyjne, o których mowa w ust. 3a pkt 1;
6) dokonywania zmian konstrukcyjnych
zmieniających rodzaj pojazdu, z wyjątkiem:
a) pojazdu, na którego typ zostało wydane
świadectwo homologacji lub decyzja zwalniająca pojazd z homologacji,
b) pojazdu, w którym zmian konstrukcyjnych
dokonał przedsiębiorca prowadzący działalność gospodarczą w tym zakresie.
5. Minister właściwy do spraw transportu w porozumieniu z
ministrami właściwym do spraw wewnętrznych oraz Obrony Narodowej określi, w
drodze rozporządzenia, warunki techniczne pojazdów oraz zakres ich niezbędnego
wyposażenia.
6. Ministrowie Obrony Narodowej oraz właściwy do spraw
wewnętrznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw transportu określą,
w drodze rozporządzenia, warunki techniczne pojazdów specjalnych i używanych do
celów specjalnych Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej.
7. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, Minister Obrony
Narodowej, minister właściwy do spraw finansów publicznych oraz Minister
Sprawiedliwości w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw transportu
określą, w drodze rozporządzenia, warunki techniczne pojazdów specjalnych i
używanych do celów specjalnych Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego,
Agencji Wywiadu, Straży Granicznej, kontroli skarbowej, Służby Celnej, Służby
Więziennej i straży pożarnej.
8. W rozporządzeniach, o których mowa w ust. 5-7, należy
uwzględnić w szczególności:
1) konieczność zapewnienia bezpiecznego
korzystania z pojazdów;
2) zapewnienie możliwie najmniejszego
negatywnego wpływu pojazdów na środowisko;
3) przepisy i porozumienia międzynarodowe
dotyczące pojazdów, ich wyposażenia i części;
4) przeznaczenie pojazdów oraz sposób ich
wykorzystania.
9. Minister właściwy do spraw transportu, w porozumieniu z
ministrem właściwym do spraw gospodarki oraz ministrem właściwym do spraw
środowiska, kierując się względami technicznymi, zasadami bezpieczeństwa ruchu
drogowego i wymogami ochrony środowiska oraz mając na celu zapobieganie
nieprawidłowościom w obrocie przedmiotami wyposażenia i częściami wymontowanymi
z pojazdów, określi, w drodze rozporządzenia, wykaz przedmiotów wyposażenia i
części wymontowanych z pojazdów, których ponowne użycie zagraża bezpieczeństwu
ruchu drogowego lub negatywnie wpływa na środowisko.
Super wpis. Pozdrawiam i czekam na więcej.
OdpowiedzUsuńOczywiście tego typu sprawy są bardzo ważne i ja również jestem przekonana, że dobrą praktyką jest posiadanie zawsze przy sobie kontaktu do pomocy drogowej. Właśnie dlatego jak coś ja zawsze dzwonię po https://holowanie.i-poznan.pl/ i już wiem, że tego typu działania są bardzo dobre.
OdpowiedzUsuń